Zoals we in de vorige blog hebben gezien, is de fosfaatpool het snelste energiesysteem van ons lichaam. Het ATP-CP energiesysteem is dan ook van essentieel belang voor het uitvoeren van explosieve voetbalacties op maximale intensiteit…
Zeker gedurende de eerste 5-6 seconden van een maximale inspanning is de fosfaatpool het meest dominante energiesysteem met betrekking tot het aanvullen van de voorraad ATP. Echter, de fosfaatpool is tegelijkertijd ook het minst efficiënte energiesysteem. Zo levert de fosfaatpool slechts voor ongeveer 10 seconden aan energie. Daarnaast zal de snelheid waarmee het energierijke fosfaat CP wordt afgebroken al na 1.3 sec. afnemen (Baker et al., 2010). Gelukkig zullen voetballers tijdens de kortdurende intensieve spelsituaties slechts kleine hapjes energie uit de fosfaatpool gebruiken en kan de ATP-CP voorraad tijdens de minder intensieve wedstrijdperiodes weer (gedeeltelijk) worden aangevuld.
Bij langer durende inspanningen op hoge intensiteit of bij snel opeenvolgende intensieve acties zal het lichaam dan ook snel moeten overschakelen op een ander energiesysteem...
Het melkzuursysteem komt op de tweede plaats als het gaat om “snelheid van ATP productie”. Het behoort -net als de fosfaatpool- tot de zogenaamde anaerobe energiesystemen, d.w.z. dat beide energiesystemen tijdens het aanvullen van ATP geen gebruikmaken van zuurstof. Aangezien het verbranden van vetten onder anaerobe omstandigheden niet mogelijk is, kan het melkzuursysteem alleen terugvallen op glycogeen als brandstof. Door de afwezigheid van zuurstof zullen de koolhydraten slechts ten dele worden afgebroken. Er is dus sprake van een onvolledige afbraak van suikers. Het voordeel van deze onvolledige afbraak is dat er minder biologische verbrandingsreacties nodig zijn en dus zal de aanmaak van ATP redelijk snel verlopen. Er kleven echter ook enkele nadelen aan de ATP productie via het melkzuursysteem. Door de onvolledige verbranding van suikers wordt slechts een gedeelte van de in potentie aanwezige energie vrijgemaakt en dus geldt ook voor het melkzuursysteem: de snelheid van ATP productie gaat ten koste van de efficiëntie (lees: opbrengst).
Noot:
Zowel het melkzuursysteem als de fosfaatpool maken dus geen gebruik van zuurstof. Het verschil tussen beide is de aanwezigheid of juist afwezigheid van melkzuur (lactaat) als bijproduct in het verbrandingsproces. We kunnen de anaerobe energiesystemen dan ook verder onderverdelen…
- De fosfaatpool is het anaerobe, alactische energiesysteem.
- Het melkzuursysteem is het anaerobe, lactische energiesysteem.
Referentie
Baker J. S., McCormick M. C., & Robergs R. A. (2010). Interaction among skeletal muscle metabolic energy systems during intense exercise. Journal of Nutrition and Metabolism, doi: 10. 1155/2010/905612
Reactie plaatsen
Reacties